حکما مستحضرید که این روزها کلمه ی» توهین » یکی از پر مصرف ترین کلمه های زبان فارسی است و ملاک  صحت هر گفته ای آن است که در آن از توهین پرهیز شده باشد.البته بر همگان واضح و مبرهن است که ما باید از توهین به اعتقادات همدیگر پرهیز کنیم.بطور کلی توهین کار بدی است و  توهین به اعتقاد هر کسی بد است اما اگر آن کس( به فتح کاف) مسلمان باشد این کار خیلی بد تر تر می شود. برای اینکه یک و نیم میلیارد مسلمان هستند. سر این داستان دراز است و سر درازش وقتی در باسن شما فرو می رود که شما را هم یک بار جز همان مسلمان ها شمرده اند. البته این داستان یک سر دراز تر هم دارد و آن این استکه اگر شما به آنها توهین کنید آنها شما را می کشند.بنابر این لازم است که به شدت از توهین پرهیز کنید..در مورد توهین بسیار گفته اند و شنیده ایم اما مرز های آن را هنوز کسی  به دقت تعیین نکرده است. برای همین نگارنده بر خود واجب می داند که توهین را بطور کامل معنی کند. تا آن را بدانید، مرزهایش را بشناسید و پس از این از آن بپرهیزید

یک) توهین یعنی هرچیزی که تو می گویی و من با آن موافق نیستم اما من نمی توانم در موردش با تو بحث کنم و با استدلال پاسخ دهم بعد من یک حس خیلی بدی می کنم :تو خیلی بدی و به اعتقادات من توهین کردی

دو) توهین یعنی تو داری اعتقادات من را زیر سوال می بری، من خودم هم شک دارم که این اعتقادات مزخرفند اما اگر این ستون روی سرم خراب شود به کجا پناه ببرم، من طاقتش را ندارم، پس خفه شو

سه) توهین یعنی تو داری موقعیتی را تشریح می کنی که من از زاویه ی دیگری به آن نگاه می کردم.تو غلط می کنی از آن زاویه نگاه  می کنی

چهار) توهین یعنی به کار بردن کلمات ناشایست. مثلا اگر در صدر اسلام پیامبر با بچه 6 ساله در رختخواب بازی می کردتو غلط می کنی به پیامبر من بگی بچه باز.باید بگی پیامبر مهربان و کودک نواز

پنجم) توهین یعنی نقد کردن هر چیزی که مقدس است. مقدس یعنی هر چیزی که غیر قابل نقد است. چه چیزی مقدس است؟ هرچیزی که عمه بلقیس وقتی من بچه بودم بهم گفته است

ششم ) هیچ کس حق ندارد به اعتقادات دیگران توهین کند مگر آنکه اسلحه داشته باشد…